Ενημέρωση φίλων για ό,τι παράγεται από τη μέλισσα, το σταφύλι και την ελιά, και όχι μόνο.

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

32. Κρασί και δρύινο βαρέλι.


Το δρύινο βαρέλι είναι ένα εργαλείο στα χέρια του σύγχρονου οινοποιού και όχι ένα ακόμα αποθηκευτικό σκεύος, όπως οι ανοξείδωτες δεξαμενές ή τα πλαστικά βαρέλια.
 
Είναι γνωστό ότι τα καλύτερα δρύινα βαρέλια, είναι τα γαλλικά. Η τιμή τους όμως, είναι απαγορευτική για τους περισσότερους από εμάς, αφού το κόστος  αγοράς τους,  είναι τριπλάσιο από τα αντίστοιχα ελληνικά.
 
Γενικά, από τα 200 είδη δρυ που υπάρχουν, μόνο δύο συνιστώνται για την κατασκευή βαρελιών. Σε ένα βαρέλι, το είδος του δρυός διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στο χαρακτήρα του οίνου, γι αυτό πολλοί κατασκευαστές και έμποροι δρύινων βαρελιών, όχι μόνο αναφέρουν τη χώρα προέλευσης του ξύλου, αλλά ακόμη και το δάσος από το οποίο υλοτομήθηκε.
 
Τα δρύινα βαρέλια χρησιμοποιούνται για την παλαίωση κυρίως των κόκκινων κρασιών και λιγότερο των λευκών. Τα κόκκινα κρασιά παραμένουν σε αυτά από 12 έως 24 μήνες. Στα λευκά, 3 έως 8 μήνες είναι αρκετοί, ώστε να πάρουν τα αρώματα του δρυός. Πρόκειται για τα λευκά κρασιά που, όπως συνηθίζεται να λέγεται,  πήραν το «φίλημα» του δρυός και ονομάζονται fume΄.  Είναι αυτά τα λευκά, που μπορούν να παλαιώσουν για μερικά χρόνια.
Τα εργαλεία
Η εργαλειοθήκη του βαρελά
Το ίδιο το βαρέλι δεν ωφελεί να χρησιμοποιηθεί για περισσότερο από τρία χρόνια, καθώς δεν έχει απομείνει καμία ουσία ή άρωμα για το κρασί. Ωστόσο μπορούμε πάντα να το μετατρέψουμε σε κάτι χρήσιμο ή απλώς διακοσμητικό όπως, κάβα, τραπεζάκι, καρέκλα, γλάστρα ή ότι άλλο φανταστούμε.
 

Ο πάγκος εργασίας
 

Έτοιμο το στεφάνι
Στην αγορά υπάρχουν βαρέλια και από άλλα είδη ξύλων, αλλά κανένα δεν συγκρίνεται με τα αρώματα του δρυός. Κατά την άποψη ενός παλαίμαχου κατασκευαστή βαρελιών, με τον οποίο συζητήσαμε αρκετά για το θέμα, το δεύτερο καλύτερο και αρωματικότερο ξύλο για βαρέλι, είναι αυτό του κέδρου.  Το ξύλο της καστανιάς δίνει χρώμα. Το ρόμπολο από την άλλη, λόγω του ότι είναι ρητινοφόρο, είναι κατάλληλο για ρετσινάτα κρασιά.  Βαρέλια μπορούν επίσης να γίνουν και από άλλα είδη ξύλου, όπως μουριάς, ακακίας, κερασιάς, οξιάς κ.α.
  Λόγω του υψηλού κόστους του δρύινου βαρελιού, κάποιοι χρησιμοποιούν τα «oak chips». Έτσι ονομάζονται τα τρίμματα και ξύσματα δρυός, υποπροϊόντα της διαδικασίας παραγωγής βαρελιών από δρυ ή απλώς κατασκευασμένα υποκατάστατα, (συνήθως είναι καβουρδισμένα), γι αυτό το σκοπό, τα οποία βυθίζονται στο κρασί για μερικές βδομάδες, ώστε αυτό  να πάρει το άρωμα του δρυός. Οργανοληπτικά, δύσκολα ξεχωρίζουμε ένα κρασί που έχει παλαιώσει σε δρύινο βαρέλι, από ένα άλλο στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν oak chips. Ωστόσο, στην ουσία, τα «oak chips» δεν αναβαθμίζουν  το κρασί, αφού με τη μέθοδο αυτή δεν πραγματοποιείται η διαδικασία της μικρό-οξυγόνωσης. Μια διαδικασία που απαιτεί αργό ρυθμό και επιτυγχάνεται μόνο με την παραμονή του κρασιού σε βαρέλι.
Ο καταναλωτής, προτού αγοράσει ένα κρασί, πρέπει να διαβάζει προσεκτικά την ετικέτα της φιάλης. Αν η ετικέτα γράφει ότι έχει ή διαθέτει «αρώματα δρυός» και όχι ότι ωρίμασε σε δρύινα βαρέλια, τότε το πιθανότερο είναι, να πήρε το άρωμα του δρυός με «oak chips».
 Προσοχή,  στις ετικέτες!
Στις οποιεσδήποτε ετικέτες, είτε αυτές αφορούν σε προϊόντα είτε ακόμη και σε ανθρώπους!

1 σχόλιο:

  1. Επίσης μπορείς να δείς και εδώ για oak chips scienceshop.gr/product.php?id=2079 σε συσκευασία μισού κιλού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή